İSRAEL BİRLEŞMEYİ BAŞARDI

Liberman’ın İsrael’in dinci kesimine olumsuz bakışı yüzünden bir yıl evvel bozulan koalisyon krizi sona erdi gibi. Liberman, haridilerin (dincilerin)  askere gitmemelerini ve devletten aldıkları yardımlarla yaşamalarını sebep göstererek uzun zamandır BİBİ (Netanyahu) ile olan ortaklığını bozdu ve İsrael yaklaşık bir sene evvel erken seçime gitti. Üç defa tekrarlanan seçimler neticesinde ne sağ blok ne de sol blok çoğunluğu sağlayamadı ve koalisyon kurulamadı.

Ufukta dördüncü defa sandığa gitme ihtimali gözükmüştü. Fakat Gantz sol bloku parçaladı ve 20 milletvekili ile birlikte BİBİ’nin koalisyon tekliflerine evet diyerek krizi çözdü. Bibi seçim sihirbazı olduğunu bir kere daha kanıtladı. İsrael tarihinin en güçlü koalisyonu kuruluyor.

Teşekkürler GANTZ, teşekkürler BİBİ.

1980 öncesinde Türkiye de aynı şekilde aynı sağ sol çekişmesine girmiş 114 tur yapılmasına rağmen cumhurbaşkanını seçememişlerdi. Sonunda askerler ihtilal yaptılar. Demokrasi rafa kalktı. İhtilali yapan genelkurmay başkanı Kenan Evren’in şu sözleri tarihe geçmiştir. Kendisine Maraş’ta 100 den fazla alevi yurttaşın ölümü sorulduğunda “ihtilali yapmak için şartların oluşmasını bekliyorduk” demiştir. Bir başka konuşmasında da sorulan soruya “haksızlık olmaması için bir sağdan bir soldan asıyorduk” şeklinde cevap vermiştir.

Onlar birleşemediler, beceremediler, yapamadılar, biz yapabildik, ülke bu zor günlerde bir araya gelmeyi becerdi. Gantz, Araplarla bir koalisyon yaparsa ne İsrael halkının ne de tarihin kendisini affetmeyeceğini gördü, gururunu yendi ve aklın yolundan giderek sol bloku parçalamak bedelini ödeyerek BİBİ’yle koalisyona gitti.

Geçen hafta Knesset parlamento olaylarına sahne oldu. Yüksek mahkemenin de karıştığı olayları Refael Sadi’nin kaleminden aktarıyorum.

Bibi’yi zorlamak için sol blok, Parlamento (KNESSET) Başkanı YULİ EDELSTEIN'ın yerine kendi adamları NİSSAN KOREN'i getirmeyi planladı. Bunun için meclisin toplanması ve gerekmekteydi.

Başkan Yuli Edelstein, meclisi toplamayı geciktirdi. Mavi Beyaz durumu Yüksek Mahkemeye taşıdı ve aynı gün Yüksek mahkeme (BAGATZ) Yuli Edelstein'e bir ihtar kararı ileterek meclisi toplamasını, yoksa aleyhinde karar alınacağı bildirdi. Yüksek Mahkeme tehdidi bence Bibi'nin beklediği fitilin ateşlenmesi oldu. İsrail siyasetinde ve adalet sisteminde yargının demokrasiye ve Parlamentoya karışması ilk defa gerçekleşiyordu. YULİ EDELSTEIN de ilk defa bir Meclis Başkanı olarak yargı kararına itiraz ederek hukuk sisteminin, İsrail ‘deki demokrasiyi etkilemesine seyirci olmayacağını beyan etti ve bu karara uymadı ardından istifa etti. Aynı gün de Yüksek Mahkeme, meclisin toplanmasını ve başkanını seçmesi talimatını verdi.

Bibi devreye girerek Gantz'a ortaklık şartlarını dikte ettirdi. Benny Gantz aynı gün içinde ittifak ortakları ile ipleri kopardı ve ittifak’ın iki ağır topu YAİR LAPİD ve MOSHE BOOGY YA’ALON'dan ayrılıverdi. Aynı gün içinde meclis başkanlığına adaylığını koydu ve Likud Partisi’nin desteği ile aynı gün Meclis Başkanı seçildi.

Müthiş gelişmeler.  Bu parlamento oyunları belki sol görüşlü arkadaşlarımı memnun etmemiş olabilir. 1947 de Milletler Cemiyetinde İsrael’in kuruluşu oylaması yapılacağı zaman birkaç saate ihtiyacımız vardı. Düşünebiliyor musunuz 2000 yıldan sonra sadece birkaç saate… İşte o zaman da çok eski bir parlamento oyalama taktiğini kullanan o efsanevi insanlar İsrael’in kuruluşu için en önemli olayı gerçekleştirdiler. 

İşte hikâyesi:

Guatemala delegesi ayağa kalktığında seyircilerin bulunduğu yerden tiz bir çığlık yükseldi.

2000 yıllık eski acıların çığlığı idi bu ve en az o kadar eski bir İbranice ile söylenmişti...

"ANA HAŞEM OŞİYA NA ! - Ey Tanrım , kurtar bizi !"

Moshe Sharett   arkadaşlarına "bir kaç saate ihtiyacımız var" dedi, “eğer bu saatleri kazanamazsak  bütün çabalarımız boşa gidecek."

26 Kasım 1947 günü  Yahudi Ajansının dış işleri temsilcisi  arkadaşlarına panik halinde böyle söylüyordu.  İsrail'in var  olması,  ya da olmaması anlamına gelecek oylama, Birleşmiş Milletler'in yarınki toplantısında, öğleden sonra yapılacaktı. İsrail'in bir devlet olarak onaylanması için  her olumsuz oya karşılık iki olumlu oy gerekiyordu. 

Moshe durumun pamuk ipliğine bağlı  olduğunun farkındaydı. Bu oylama 27 Kasım günü yapılmamalıydı.  Kesinlikle kritik   o birkaç oyu kurtarmak için zamana ihtiyaç vardı. Bir kaç saate... Allah'ım sadece bir kaç saate. 2000 yıldan sonra bir kaç saat...Bunun için  çok eski bir parlamento oyununa müracaat ettiler. Yahudi davasına yardım eden bütün delegelere koştular.

Birleşmiş Milletler, yani o zamanki adıyla Milletler Cemiyeti sadece 6 ay evvel kurulmuştu ve 56 üyesi bulunmaktaydı. Toplantılar, New-York'ta eski bir patinaj salonunda yapılıyordu... 27 Kasım sabahı İsrail için yardımcı olmak isteyen delegeler plan uyarınca teker teker söz almaya başladılar. Oylamaya bir türlü geçilemiyordu. Arap delegeler durumu fark ettiklerinde iş işten geçmişti. Kürsü işgal edilmişti Arapların sert protestoları sonuçsuz kaldı. Bu ani söylev maratonu karşısında   başkan,  mecburen  oylamayı ertesi günkü oturuma bırakmak zorunda kaldı.

Ama şu kadere bakın ki ertesi gün Amerikalıların büyük bayramlarından "Thanksgiving  Day" idi. Yani  şu bizim bildiğimiz şükran günü. Tam 48 saat kazanılmıştı.

Teker teker bütün ülkeler ve olasılıklar hesap edildi ve dört hedef ülke belirlendi. Bu olumsuz oylar muhakkak olumluya çevrilmesi gerekiyordu. 4 hedef ülke vardı. Yunanistan, Liberya, Haiti ve Filipinler...

Amerikalı Siyonistler bütün güçleriyle yardımcı oldular... Parlamento üyesi Emmanuel  başkan Truman'a  bir telgraf çekip "Yunanistan gibi direnen ülkelerin yola getirilmesini" istedi.

Yüksek mahkeme yargıçlarından ikisi, Filipinler başkanına çektikleri telgrafta, "paylaşmaya karşı çıkma kararında diretirse ülkesinin milyonlarca Amaerikalı dost ve taraftarını kaybedeceğini" bildirdiler. Yirmialtı kongre üyesinin birlikte araya girdi.  Yahudi Ajansının gece yarısı Londra'dan bağlantı kuduğu Amerika'nın önde gelen kişilerinden birisi telefonla yardım istedi.   Waşington'daki elçinin de yakarıları sonunda Filipinler başkanı, Birleşmiş milletlerdeki temsilcilerine "çok yüksek ulusal çıkarlar gerekçesiyle" olumlu oy kullanma emrini verdi. . 

Siyonist ajanlar Haiti   delegesini Harlem'de kovalamaya başladılar.  Buldular da, hatta ikna da ettiler. (Ama nasıl ikna ettiklerini kitaplar yazmıyor...)

Amerika'nın en büyük sanayicilerinden lastik yapımcısı Harvey  Friston   (Friestone Lastikleri) Liberya Cumhuriyeti başkanına  eğer tutumunu değiştirmeyip olumsuz oy kullandığı takdirde, ülkenin  en büyük kauçuk firmasının,   Filipinleri boykota başlayacağını bildirdi. Liberya biraz da Friestone'un malıydı. Şirketin bu ülkede, kauçuk elde ettiği dört yüz bin hektarlık kauçuk çiftlikleri vardı. 

Oylama  29 Kasım 1947 günü yapıldı. İlk oyu Guatemala delegesi kullandı... Son oy kullanıldıktan sonra David  Bengurion Yeruşalayim’de balkondan kendisini dinleyenlere şöyle seslendi:

“Artık özgür bir ulusuz. ...Ancak  Birleşmiş Milletler kararı hala bizi tehdit eden tehlikelere karşı korumuyor... Kendimizi aldatmayalım.”

Yanında mavi-beyaz bir bayrak sallanıyordu ve halk hep bir ağızdan Hatikva'yı söylüyordu... Oylamadan 33 evet, 13 hayır  ve 10 çekimser oy çıkmıştı...

(Türkiye oylamada olumsuz oy kullanmış fakat daha sonradan 28 Mart 1949 tarihinde İsrail Devletini tanıyan ilk Müslüman ülke olmuştur.) 

Daha oylama devam ederken genç Palmach  aslanlarıyla  dolu bir odada İzak Sade konuşmasını şu sözlerle sonlandırıyordu:

“Eğer oylama sonucu olumlu olursa Araplar bize savaş açacaklar, yok olumsuz olursa biz onlara savaş açacağız  ve muhtemelen 5000 genç Yahudi ölecek...”

Odada bulunan Yigal Alon, İsak Rabin gibi gençlerin adlarını dünya 20 sene sonra duyacaktı...

İsrail devleti kuruluşunu  ilan ettikten 11 dakika sonra, Amerika Birleşik Devletleri, bu yeni devleti  ilk tanıyan ülke  oldu.

Ne hikâye be, gel de ağlama…

AM İSRAEL HAY…

Aaron Baruch  (Ankaralı)

REFAEL SADİYE SÜPER AÇIKLAYICI YAZISI İÇİN TEŞEKKEÜR EDERİM. 
YAZININ TAMAMI İSRAE'DE NELER OLUYOR - REFAEL SADİ