İSRAEL ENTELEKTÜELLERİN LABARATUARI DEĞİLDİR.

Lafı hiç dolaştırmadan doğrudan konuya gireceğim. Metin Sarfati Hoca geçen hafta benim de içlerinde bulunduğumuz kişiler tarafından eleştirildi. Hatta Şalom gazetesi de İsrael’i eleştiren bu yazıyı yayınlamasından dolayı kınandı.

Metin hoca kendisini eleştirenlere bu haftaki Şalom gazetesindeki köşesinden cevap vermiş. Kendimi tekrar edeyim. İsrael, Dünya’da hiçbir yere benzemez. Bu topraklarda barış yapmak isteyenler ne yazık ki daha fazla kan akmasına sebep oldular. Barış bir gün  gelecekse  silahların gölgesinde olacaktır. Feylesofların düşüncelerinden yola çıkılarak bulunan çözüm yolları ile değil…

1967 deki 6 günlük savaştan sonra Gazze şeridi İsrael’in egemenliğine girmişti. Yaklaşık 8 bin İsrael’i Gazze şeridinin güney batı ucunda 17 yerleşim birinde yaşıyor ve çiftçilik yapıyorlardı. Arap saldırıları bitmiyor, her gün yeni bir hadise yaşanıyordu.

Mayıs 2004 de Gazze şeridinde, Kissufim yolunda kendilerine Filistinli diyen vahşi Araplar sekiz aylık hamile olan Tali Hatuel’i (30) ve dört kızını döve döve öldürdüler. (Hila 11, Hadar 9, Roni 7 ve Merav) Bu hunharca işlenen cinayetlerden sadece birisi.

2005 Ağustos’unda İsrael, Oslo barış anlaşmaları çerçevesinde Gazze’den çekilme kararı aldı. Gazze’yi onlara bırakacak böylece barışı sağlayacaktık güya… Bu kararı alanlar Gazze’den İsrael’e en ufak bir saldırı olmayacağından emindiler. Barış hayali karşılığında neleri terk ettik biliyor musun Metin Hoca?

Gush Katif seralarından ve çiftliklerinden yapılan ihracat yılda 200 milyon dolar civarındaydı. Bu İsrael devletinin tarımsal ihracatının % 15’iydi. İsrael’in ihraç ettiği marulun % 95’i, organik sebzelerin % 70’i, kiraz domateslerin % 60’ı Gush Katift’e üretiliyordu.  Bölgedeki İsrael vatandaşlarının varlığı 23 milyar dolar civarındaydı. Hepsini onlara bıraktık. Kendi ellerimizle verdik.

Barış için.

Hepsini yok ettiler. Ya yağmaladılar, ya işletemediler, kısacası bu gün hiç biri yok. Terk edilen 60 civarında sinagogun bu gün Hamas tarafından terörist yetiştirme eğitimlerinde kullanıldığı tespit edilmiştir.

Batı Şeria kaynaklı terör olaylarının sebebi de Oslo barış anlaşmalarıdır. Oslo anlaşmalarını takip eden 5 yılda terör olaylarında 405 Arap, 256 İsraelli öldürüldü. Oysa Oslo’da evvel son 15 senede sadece toplam 216 kişi ölmüştü. Kendi ellerimizle onlara silah verdik. Bölgenin önemli bir kısmından kendi kararlarımızla ayrıldık.

Barış için.

Ne kazandık, sadece terör, ölüm ve acılar… Acılar… Acılar… İşte kazancımız bu oldu.

Feylesofların o şahane düşünceleri burada geçmiyor ne yazık ki Metin hoca. Keşke geçseydi. Burası Ortadoğu. Sen okuma yazma bilmeyen insanlarla şiir yarışması yapmaya kalkıyorsun.

Son olaylarda 4 İsrael’i yaşamını yitirdi. İki günde kafamıza 600 roket-füze attılar. Bunlar eskisi gibi soba borusu değil. Artık menzilleri de büyüdü. Tel Aviv’i vuracak güçteler. Sanırım bu gün Netanyahu seçimlerden evvelki kadar oya sahip değil. Çünkü savaştan kaçtı. Daha doğrusu mecbur kaldı.

İsrael’in % 85’i ateşkesten memnun değil. Bu bizlerin vahşi, savaş yanlısı saldırgan işgalci olduğumuz için değil, karşımızdakiler sadece bundan anladıkları içindir. Başka dilden anlamadıkları içindir. Kim kocasını, oğlunu, torununu savaşa göndermek ister? Kim?

Tekrar ediyorum, hiç kimse İsrael’de bir müddet yaşamadan, mesela 5 sene, bizim politikalarımızı eleştirmeye kalkmasın. Çünkü hiç dışarıdan gözüktüğü gibi değil. Gelin bizlerle zaman zaman sığınaklarda falefel yiyin, zaman zaman Hayarkon’da beraber ala eş yapalım, sonra ister sağcı olun ister solcu, o zaman tartışırız. Ama Türkiye’den buranın ne olduğu halkında bilgi sahibi olmadan fikir beyan etmeye kalkmayın. Lütfen… İsrael entelektüellerin laboratuvarı değildir. Canımızla uğraşıyoruz.

Aaron Baruch  (Ankaralı)